The Book Party Review
City of Girls is een herkenbaar, coming-of-age verhaal over het leven van een jonge vrouw in New York. De ingrediënten van dit verhaal zijn precies de smaken waar ik van hou. Het boek is geschreven in briefvorm. Een prachtige brief van 480 pagina's.
Het is een verhaal over het leven van een jonge vrouw, de hoogte- en dieptepunten die daarbij horen en het leren omgaan met what ever lifes throws at you.
Vivian Morris moet haar dure opleiding verlaten en haar ouders sturen haar naar New York om bij haar tante Peg te gaan wonen. Vivian wordt verliefd op het vrije leven dat haar tante leidt en alles wat de grote stad te bieden heeft.
"A person only gets to move to New York City for the first time in her life once, and it's a pretty big deal."
Het New York van de jaren 40 door de ogen van de negentienjarige Vivian Morris voelt als een klassieke Hollywood film en tegelijkertijd is het heel herkenbaar. Want wereldwijd verhuizen zo veel jonge meiden naar een grote stad. Ik verhuisde lang geleden als twintig jarig meisje naar Amsterdam.
Vivian Morris komt in New York City terecht bij haar tante. Haar tante Peg is eigenaar van het theater The Lily Playhouse en Vivian beleeft het uitbundige theaterleven van New York in de jaren veertig en geniet met volle teugen van dit vrije leven.
Neonlichten, showgirls, kostuums en veel drank. Het is een hele nieuwe wereld voor Vivian en een hele andere wereld dan de nette wereld waar Vivian Morris vandaan komt.
Ik had een paar pagina’s nodig om mezelf over te geven aan het verhaal, maar het gevoel van een nieuweling zijn in een grote stad en in aanraking komen met een magische wereld trok mij volledig over de streep.
Tijdens mijn eerste twee jaar in Amsterdam (begin jaren 2000) maakte ik via vrienden kennis met de Supperclub; een extravagante nachtclub in het centrum van Amsterdam. Beelden van de vele shows die ik gezien heb in Supperclub, de dansers, de kostuums en vooral het gevoel van vrijheid dat ik daar voelde kwamen omhoog tijdens het lezen van City of Girls. Ondanks dat het verhaal zich afspeelt in een tijd die ik niet ken, is het de schrijfster gelukt om het klaarblijkelijk tijdloze en universele gevoel van jeugd, hoop en naïviteit perfect te omschrijven.
"So we drove out to Coney Island with the windows down, smoking and laughing and gossiping. It was the warmest day of summer so far. The sky was thrillingly bright."
City of Girls zit vol mooie lessen zonder schools aan te voelen. Vivian Morris wordt ouder en maakt grote, kleine en een onomkeerbare fout. We leren van Vivian Morris haar fouten en zien de stad veranderen.
"It took me many years to become an honest person, and I know why: because truth is often terrifying. Once you introduce truth into a room, the room may never be the same again."
Het boek laat zien klaar te zijn met het veroordelen van vrouwen en moedigt aan om vooral trouw te zijn aan jezelf. Applaus!!!
Het leven is wat het is, leren we van de schrijfster, wel kunnen we het beste er van maken, mensen toelaten die bij je passen en passen bij het leven dat je wil leiden.
City of Girls was mijn perfect summer read. Dat wil niet zeggen dat het geen joy to read is met een rood glas wijn in de herfst.
