Pages

De kracht van woorden

I am back 

Laatst hoorde ik iemand zeggen dat diegene het moest hebben van zijn veerkracht. Maar is de kracht om jezelf op te kunnen rapen niet voor iedereen even belangrijk? En waar haal je de kracht vandaan om op te staan wanneer je (weer) bent gestruikeld over een steentje op de weg naar geluk. 
Ik weet niet waar de persoon op de verjaardag zijn kracht vandaan haalt. Maar de werking van poëzie heeft voor mij geen grenzen als het om emotionele veerkracht gaat. Ik heb ondervonden dat poëzie steunt, troost en heelt in het leven. 
En veerkracht is van essentieel belang in this thing called life maar het is geen vaststaande eigenschap, het is het vermogen je aan te kunnen passen aan extreem stressvolle situaties. Waarom kunnen sommige mensen letterlijk sneller opstaan na een crisis dan anderen? Geen idee. Maar ik kan me zo voorstellen dat deze mensen een goed gevulde boekenkast hebben. 
Deze superpower is dan wel geen eigenschap maar veerkrachtige mensen delen vaak wel dezelfde eigenschappen en vaardigheden. We komen het ook vaak tegen in films, de hoofdpersonen staan na grote negatieve ervaringen wonderbaarlijk snel weer op. 

Maar mocht je in het echte leven middenin een storm zitten, vergeet de magische werking van woorden niet. 
Een gedicht kan een ervaring of een situatie waar je je in bevindt een hele andere kijk geven. Die ene zin kan voor zoveel herkenning zorgen dat je iets minder benauwd en met teruggevonden hoop kijkt naar de situatie waar je in zit. Poëzie helpt je bij het opbouwen van emotionele veerkracht en veerkracht gaat hand in hand met vertrouwen. Dus geloof in jezelf en ga ervan uit dat ook jij opstaat na een val en terugkomt na een tegenslag.

*
Ik kijk liever naar de maan
dan naar de mens.
De mens,
ik word er zó moe van.
Dat roepende, smekende,
lachende, verlangende,
niet wetende,
willen wetende
ik hou van jou zeggende,
of denkende,
op schoenen
of op eelt lopende,
van de een naar de ander rennende,
met sieraden en muziek beklede mens.
Ik kijk liever naar de maan
die altijd hetzelfde is:
onverschillig.
trouw.

De maan heeft geen woorden nodig
om te zeggen:
ik ben er
en morgennacht ben ik er weer

Misschien zit er een wolk voor,
misschien zie je me niet omdat je binnen bent,
omdat je binnen naar dwaze liedjes ligt te luisteren
of omdat er tranen voor je ogen zitten,
tranen omdat je denkt dat je alleen bent,
maar je bent niet alleen,
want ik ben er,
en gisteren was ik er ook,
en morgen ben ik er weer.

-----------------------------------------------
uit: 'Het moest maar eens gaan sneeuwen', 2003.

Schrijver: Tjitske Jansen
SHARE:
© The Book Party
Blogger Templates made by pipdig